1. |
Ύαινα
03:11
|
|||
Ειναι ο λόγος σου λαβύρινθος, απρόσιτος και στείρος
Φράσεις συνταγές και δούρεια λόγια φτύνεις
που στάζουν πύον και κρύβουν αδιέξοδα
κι ας εμπορεύεσαι ελπίδα
Εκεί που βρήκαν καταφύγιο οι αφελείς
από ανάγκη για μία τζούρα παραμύθι
και συρρέουν μαζικά όλα τα λαμόγια να στήσουν κλίκα,
να αποσπάσουν ένα μερίδιο από τη πίτα, ένα ρουσφέτι, ένα χάδι
ένα μικρό κομμάτι απ' τη κομπίνα
Ύαινα
Σκουριασμένα σαγόνια αναμασούν φτηνές συγκινήσεις
και χέρια λερωμένα μ'αίμα
Με τσέπες δανεικές και χάρες χρεωμένος
μοστράρεις αυτάρεσκα εικόνα και χαμόγελο
χειραψίες και υποσχέσεις
Σκουριασμένα σαγόνια αποποιούνται ξανά τις ευθύνες
και χέρια λερωμένα μ'αίμα
Πίσω σου άφησες χιλιάδες τα κουφάρια
παράπλευρες απώλειες, αυτόχειρες στο βωμό της ανάπτυξης
Σφύρα εντολές στ' αυτιά ψυχοπαθών
Εμβατήρια νίκης ενός χαμένου πολέμου
Πως θα αποσπάσεις τη συναίνεση;
Πες μου στ' αλήθεια ρε αν νιώθεις ασφαλής
Πάρε και πάλι τις στάχτες μιας πόλης που καίγεται
και ρίχτες στα μάτια των εύπιστων
Στόλισε αλλιώς την ίδια μιζέρια μας
λες και αυτό θα σε σώσει απ' τα χέρια μας.
|
||||
2. |
||||
This is so much more than extortion
Blown Straight out of proportion
All in all this is mid-life abortion
Nothing more than what this stands for
Nothing less than downright war
This is so much more than impressions
Straight out from our rising frustrations
Intch by intch, liberating, annihilation
And it's so much more
than what you settled for
Retaliation never felt so god damn good.
|
||||
3. |
Space Monkey
03:27
|
|||
Don't tell me
"it'll all be alright"
I never really gave a fuck
Tried to live for the here and now
yet tomorrow crept behind my back
behind my own fuckin' back
Don't need any advice
on how to live through my vice
I am my obsessions
I am my regressions
and as god of my world
couldn't care less for impressions
No it won't be alright
Just walk the fuck away from me
You 're just another space monkey
On to the nothing
Your every breath insults me
Why struggle so hard to find something to move you?
Can't you simply accept that you're so dead inside
like the rest of the scapegoats around you?
Always eager to follow anothers' trail on to the nothing
Always strive to keep to the surface
of anything pure
Always crawl in and abuse it
through the empty perspective of use
Always crawl in and abuse it
through the empty perspective of use
so maybe you'll ever find meaning
in your fucked up existence
But don't you dare come back to me
with no words of conviction
no new found wisdom
that you used to find your way back
into the narrow march of existence
No don't you dare
Just walk away from me
Your every breath insults me
|
||||
4. |
Fallout
04:46
|
|||
It all comes down to this
Shit-bound to nowhere and nothing can come of this
Docile and weakened
with a fuck-up mentality
Knee-deep in shit
Kicked in the teeth
Another step back and the madness sets in
Double-edged bullshit to feed all the scapegoats
All roughed up and worn out
a foot to each throat
Play dead
Ripped to shreds
Fist-fucked at gunpoint in keeping your end
No easy way out
Knuckle under
Torn asunder
Used up all anger
And I can't help but wonder:
What now?
The looming weight
The crushing weight
Mumbled words reek of shipwrecked violence
The looming weight
The crushing weight
Just white noise to fill the curfew silence.
|
||||
5. |
Leechkrieg
02:05
|
|||
A pathetic excuse for a lifetime's abuse
I see no colors, see no race
I'm not afraid to lose face
and it's exactly my place to exclude myself from your war
I adore your little rip-offs and the knives at your back
what your confidence lacks, what your nature reveals
So whisper back at me the fuckin' ideals you never believed
I see you for what you really are
no sense of consequence, no sense of guilt
You're fucked up well beyond repair
An inherent empty stare locked in illusions of wellfare
with a little cage, to mumble fragments of rage
and simply turn the fucking page
I do not know what to seek in you
I do not know what to trust in you
This is not a statistic, no, not even close
This is your life
Well the culprit is noone but you
enthraled, encaged, ensnared
to this never-ending spiral.
|
||||
6. |
Κρίνος
01:44
|
|||
Πυρωμένο σίδερο σταμπάρει τους ανθρώπους
απ' τη γέννα ως το τέλος, ανάγλυφη σφραγίδα, σημαδεύει τη ζωή
Η μία του η άκρη κοχλάζει στο κορμί τους
κι η άλλη τρεμοπαίζει στα χέρια όλων αυτών
Που διαμορφώνουν τα κελιά πάντα στα μέτρα των αθώων
πάντα πίσω απ' τα υπάκουα σκυλιά τους
Που βρήκαν άλλοθι σε σύμβολα που σύ υποστηρίζεις
να βασανίζουνε ανθρώπους, να θερίζουν ηδονή
Τέλος! ποιά ανοχή;
Δεν πάει άλλο
Πέτρες και χώμα
γιορτή στα ερείπια κι αυτής της φυλακής
Πυρωμένο σίδερο σταμπάρει τους ανθρώπους
απ' τη γέννα ως το ψόφο, απελπισμένοι για ζωή
Κελιά που διαμορφώνονται στα μέτρα των αθώων
δείχνουνε το δρόμο της προεπιλογής.
|
||||
7. |
Θρασυδειλία
04:45
|
|||
Ματώνεις ψευδαισθήσεις
με κενόδοξες δεήσεις σε άδειους ουρανούς
σε πτώματα από μάρμαρο και σημαίες δίχως αύριο
Δόλος, φόνος, στυγνή υποταγή
Χρόνος, φθόνος, προβαρισμένη η φθορά της προσμονής
Κι είναι οι δρόμοι χαρακώματα
ενός ακύρηχτου πολέμου
Δόλος, φόνος, στυγνή υποταγή
Χρόνος, φθόνος, προβαρισμένη η φθορά
Λύσσα, λύσσα, άκαρπη οργή
Όλοι, μόνοι, όλοι ναυαγοί μες στη σιωπή
Κι είναι οι δρόμοι χαρακώματα
ενός ακύρηχτου πολέμου
οπού στεριώνει το ψέμα με βία
Μετέωρο βήμα στην αυλή των κομπάρσων
μιας απρόσωπης λύσσας που θερίζει φωνές
Μετρημένα τα λόγια μες στην ευέλικτη πλάνη
ενός στημένου διαλόγου που ξερνάει σιωπές
Μετέωροι όλοι στην αδράνεια του πλήθους
σε κλοιό αφθονίας ενός θεάματος σκάρτου
Μιας στημένης ανάγκης για παχύσαρκους μύθους
λωτούς μες στην απάτη της ανεπάρκειας του άρτου,
λωτούς μες στη νέκρα της απώλειας του πάθους.
|
||||
8. |
Μυρωδιά Θανάτου
04:18
|
|||
Aπανθρακωμένα πτώματα κείτονται σκόρπια
στο πύρινο τοπίο που προκάλεσε η δίψα
Δίψα για αίμα
γεννημένη από κάποιους που προσέφεραν απλώχερα αγκάθια
και δηλτήριο που ξεχύθηκε στις φλέβες και κατέπνιξε καθε ανάσα
Και το σκοτάδι στη ψυχή πια εκδηλώθηκε
στη πρώτη υποψία απειλής
Οι λύκοι όλοι σιωπούν
όταν ουρλιάζουν οι ανθρώποι
Κι όλοι τους ανέκφραστοι στήσανε καρτέρι για
να σβήσουν κάθε μνήμη απ'όλες τις στιγμές που νιώσαν ζωντανοί
Με μάτια αδειανά που ψάξαν μέσα τους και δε βρήκαν
άρνηση κι ορκίστηκαν παραίτηση σε τοίχους γυμνούς
Αυτό το μίσος που σπέιραν μυαλά αρρώστημένα
από φόβο για κάθε τι αλλιώτικο
βρήκε στο διάβα του την ανθρώπινη κατάντια
Και βρήκε πάτημα να την εκμεταλεύεται αδιάκοπα
όλο ανακαλύπτοντας εχθρούς
όλο βαφτίζοντας εχθρούς
Ο όχλος απορροφάει με δέος και ευλάβεια
κάθε λέξη του νέου του σωτήρα
Τον ακολούθει σε κάθε διεστραμένη του υπόδειξη
χωρίς να λογαριάζει ζωή και ανθρωπιά
Μα απολαμβάνει μονάχα τη γλυκιά μυρωδιά του θανάτου
τη γλυκιά μυρωδιά του θανάτου.
|
Streaming and Download help
If you like Dead On Parole, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp